BMIروش ناقصی برای پیش بینی مرگ ومیر به دلیل دیابت نوع 2 وهمه ی دلایل است

 استفاده از نمایه ی توده ی بدنی به عنوان راهی برای پیش بینی مرگ به دلیل دیابت نوع 2 و سایرعلل روشی ناقص و نامناسب است، این یافته درمجله ی the Annals of Internal Medicineمنتشر شد این یافته ها نشان می دهد که درصد چربی بدنی و تناسب اندام نسبت به استفاده از شاخص توده ی بدنی برای پیش بینی خطر مرگ ارجح است.

در این تحقیق، پژوهشگران به بررسی 49476 زن و 4774 مرد که برای آزمایش تراکم مواد معدنی استخوان مراجعه کرده بودند،  پرداختند، متوسط سن این افراد 40 سال بود.

 4965 نفر از زنان شرکت کننده در طول متوسط 6.7سال در گذشتند و در میان مردان 984 نفر در طول زمان متوسط 4.5سال جان خود را از دست دادند. سپس محققان از مدلهای مرگ  ومیر که بطور کامل برای BMI  و درصد چربی بدنی  تنظیم  شده بود، استفاده  کردند .

 محققان می گویند: نمایه ی توده ی بدنی بطور گسترده ای به عنوان یک پروکسی برای چاقی استفاده  می شود درحالیکه این شاخص بیشتر نشاندهنده ی توده بدون چربی نسبت به توده ی چربی بدن است، بنابراین  افزایش BMIممکن است منعکس کننده ی میزان بالاتر تناسب فیزیکی، ذخیره ی متابولیکی بالاتر و Cachexiaی کمتر (فاکتورهایی که با میزان بقاء بالاتر ارتباط دارند) باشد نه افزایش چربی بدن.

از آنجائیکه  BMIنشاندهنده ی ترکیب کلی بدن نیست (چربی، استخوان وماهیچه ) محققان بر این باورند  که BMIمعیار ناقصی برای پیش بینی خطر مرگ ومیر افراد است.

نویسنده ی مقاله پرفسور Leslie  از دانشگاه  Manitobaمی گوید: مشکل  دیگر  BMIعدم  تمایز  بین افراد ی با اندازه ی دورکمر بزرگ (چاقی احشایی) و افرادی با عضلات بدون چربی زیاد است.

Padwal،یکی از محققان این پژوهشمیگوید: درحالیکه درمطالعات قبلی به ارتباط بالا رفتن BMIو بقاء بیشتر اشاره شده است اما در آن مطالعات چاقی بطور مستقیم درنظر گرفته نشده است.

 محققان امیدوارند این یافته ها بتواند به توضیح رابطه ی متضاد  BMIومرگ ومیر کمک کند و مردم را به  داشتن یک زندگی سالم تشویق نماید، هدف از داشتن زندگی سالم تنها رسیدن به یک BMIخاص  نیست.

منبع:  

www.diabetes.co.uk/news/2016/mar/bmi-incomplete-method-of-predicting-type-2-diabetes-and-all-cause-mortality,-study-says-93156631.html